Jesień

Nadciągnęła jesień wielką, czarną chmurą.

Spłynęła wraz z deszczem pogodą ponurą.

Niczym pajęczyną, mgłą wszystko spowiła.

Poszeptała z wiatrem, z drzew liście strąciła.

Rozsypała worek pełen chłodu, słoty.

Wzięła się nam jesień ostro do roboty.

Przegoniła ptaki, pszczoły i motyle.

Nie zwolniła nawet by odpocząć chwilę.

Wpadła do ogrodu, kwiaty pożegnała.

Wyzłociła krzewy, do sadu zajrzała.

Gdy jesienne barwy malowała w lesie

usłyszała słowa, które echo niesie…

Czas się już pożegnać, nic Cię tu nie trzyma.

 Jestem coraz bliżej, twoja siostra Zima.

 A Jesień jak matka jeszcze raz sprawdziła

 Czy całą przyrodę do snu ułożyła?.

 Szczęśliwa, spokojna, leciutko na palcach

 znikła, tańcząc z wiatrem jesiennego walca .