Brownies - amerykański klasyk

Jestem nieprzyzwoita. Zrobiłam kilka dni temu "brownies". Żadna szanująca się kobieta nie popełnia tak karygodnych grzechów. Grzechów dietetycznych, dościślając. Brownies są złe. Zepsute. Szkodzą. Wdzierają się z rykiem na delikatne pole twojej zdrowej dietki i brutalnie ją gwałcą. Oj...do piekła za to pójdę. Do dietetycznego piekła. Na pocieszenie powtarzam sobie, że zjadłam dwa kawałki, a resztę kazałam zabrać rodzinie do pracy do rozczęstowania. To jednak nic nie zmieni...Brownies zostały popełnione. Wdarły się. Ech...życie...

Czekoladę z masłem rozpuścić w kąpieli wodnej lub na bardzo wolnym ogniu w rondelku.  Zdjąć do lekkiego ostygnięcia.  Jaja ubić z cukrem - przy tej ilości trzeba poświęcić temu ok. 10 minut.  Dodać masę czekoladową,  następnie mąkę i sól ciągle ubijając.  Orzechy posiekać z grubsza (oprócz słonecznika).  Wmieszać.  Wydaje się ich dużo, ale tak ma być.

Wylać na posmarowaną tłuszczem blachę.  Ja użyłam naczynia do zapiekania mniej więcej 27 x 27 cm - ale można użyć dłuższej blachy, wtedy brownies będą niższe.

Piec w piekarniku rozgrzanym do 180 st C przez ok. 35-40 minut.  Wyjąć i wystudzić. 

Uwagi
Na wierzch można zrobić dodatkowo czekoladową polewę, jednak nie jest to konieczne. 
Do ciasta można dodać esencję waniliową.  Ja nie dałam, bo ciągle nie mogę kupić. 
Brownies można jeść na ciepło
Świetnie pasują do mleka
Nazwę czytamy "brałni" (liczba pojedyńcza) albo "brałniz" (liczba mnoga)
Inna nazwa dla tego specjału to "Fudge brownie".  Fudge to wlaściwie "ciągutka"
Brownies nie są środku ortodoksyjnie suche, to ciężkie, wilgotne ciasto, jakby ciągutkowe..
Jeśli będziecie je robić, warto nastawić się przy okazji jakiegoś większego "spędu" - jeden kawałek wystarcza na bardzo długo.
Jeden kawałek brownie (mniej więcej 100 g) to ok. 500 kcal (policzyłam).