Kazda, najmniejsza nawet uliczka, prowadzaca do Chinskiej Dzielnicy zakonczona jest ozdobna brama./fot.1/ Dominanta dzielnicy jest O'tera, chinski glowny chram /fot 2,3,4,5/ a turystow przyciagaja niesamowite ilosci restauracji, knajp i knajpek fot.6,7,8/, dla "niegramotnych" czyli nie znajacych kanji /chinskich znakow/ sa w witrynach wystawione plastykowe dania, bardzo wiernie nasladujace prawdziwe potrawy. Wystarczy wyjsc z kelnerem przed lokal i palcem pokazac co chcemy miec na talerzu /fot.9/. Warto wiedziec ze w kazdej restauracji w Japonii, nawet tej najnizszej kategorii, dostaje kazdy klient goracy, mokry reczniczek w celu wytarcia rak a takze, od razu po zajeciu miejsca przy stole, goraca herbate w zimie a zimna wode z lodem - latem. Oczywiscie bezplatnie. Zwyczajem jest podanie jakiegos firmowego deseru, nawet jak sie go nie zamawialo. Jest to prezent od firmy. Wielkim powodzeniem ciesza sie bulki gotowane na parze, z roznymi rodzajami nadzienia, mieso, grzyby,warzywa, kasztany, najlepsze sa te z czarnym, mielonym sezamem /fot.10/. Na koniec spacer uliczkami, nieraz tak waskimi, ze dwie osoby przejda obok siebie z trudnoscia.
Mari bardzo piekne zdjecia i pieknie opisane, czekam z niecierpliwoscia na dalsze Twoje recenzje i zdjecia. Moze opowiesz swoje przygody w tym kraju? ;)
Codzienne wejście na forum rozpoczynam od sprawdzenia czy aby Mari - nasza komentatorka nie zamieściła kolejnych ciekawych opowieści z tego egzotycznego (jak dla nas) kraju. Dziękuje Ci Mari i czekam na więcej
Uwielbiam Mari twoje relacje, a jeszcze jak troche poopowiadasz, to juz wogóle super :)))) Pomysł z tymi "sztucznymi daniami" - bardzo sensowny :) W dodatku wyglądają zawsze "świeżo" i zachęcają do spróbowania ;)))) A dbałość o zadowolenie klientów, nawet potencjalnych - kiedy my dojdziemy do takiej powszechnej kultury obsługi.... Zdjęcia jak zwykle świetne - nie moge sie oderwać od oglądania :))))))
Ekkore, 100 jenow to 1 dolar amerykanski. /dokladnie 104 jeny za 1 USD/. "Na miescie" mozna zjesc zupe juz od 500 jenow, cos konkretniejszego /ryz z miesem czy ryz kari/ juz od 700-800 jenow. Popularne sa menu w porze obiadowej, za 1000-1500 jenow mozna zjesc caly obiad. W tzw. "Kaitensushi", gdzie sushi krazy wokol stolow na pasach mozna zjesc 2 kawaleczki juz za 105 jenow,gosc sam sobie zdejmuje z ruchomego pasa talerzyk, zazwyczaj z 2 szt. sushi a na koniec ucztowania przychodzi pracownik restauracji, liczy talerzyki i wystawia rachunek,ktory sie placi w kasie przy wyjsciu z restauracji. W restauracjach tych zielona herbata jest bezplatna, na kazdym stole jest pudelko z herbata /dobra!/ i kran z goraca woda. Nie wiem czy wszyscy wiedza, ze zielona herbata zaparza sie woda o temperaturze max.70 stopni, w goretszej wodzie zaparzona herbata jest gorzka i niesmaczna. W dowolnych ilosciach mozna tez konsumowac marynowany imbir, nieodlaczny przy sushi. Jesli komus nie odpowiada asortyment krazacy na pasie, mozna zamowic /za pomoca komputera, umieszczonego nad stolem/ cos innego i wtedy zamowione sushi przyjedzie na pasie na talerzyku z choragiewka z numerem stolu, ktory zamawial. Niektora, drozsze sushi przyjezdzaja na dwoch talerzykach i wtedy wiadomo, ze cena jest podwojna. Mozna zamowic sushi "dziecinne", bez ostrego zielonego chrzanu, ktory nazywa sie "wasabi" i jest piekielnie ostry. Dla amatorow sake jest spory wybor wiekszych i mniejszych butelek w ogolnie dostepnej lodowce, z ktorej kazdy sobie wybiera to, na co ma ochote. Cena zostaje dopisana do rachunku przy przeliczaniu talerzykow, ustawionych w piramidy na stolikach. Podkreslam, ze to jest najtanszy sposob zjedzenia sushi a napiwkow nie daje sie nigdy i nikomu.
Muszę spróbować z herbatą - bez goryczy. Niby wiem, że zaparza się nie we wrzącej wodzie ,ale nigdy nie chce mi się czekać aż woda przestygnie, poza tym mogę zapomnieć o herbacie. I w sumie tą gorycz zielonoherbaciana lubię.
Mari, chyba Cię wyściskam za tę wycieczkę :-) Zrobiłaś mi ogromną przyjemność dzieląc się zdjęciami i opisem. Wszystko wydaje się być takie "bogate", dostojne i kolorowe. W głębi duszy mam nadzieję, że jeszcze będziesz miała ochotę podzielić się z nami swoimi doświadczeniami i refleksjami z odległego "świata". Dziękuję i pozdrawiam :-) Ps. Ale mi narobiłaś smaka na sushi... ech!
Forum
Najnowsze przepisy
Ostatnie artykuły
Najnowsze galerie
Najnowsze filmy
Ostatnio na forum
Ostatnie komentarze
Tagi
Kazda, najmniejsza nawet uliczka, prowadzaca do Chinskiej Dzielnicy zakonczona jest ozdobna brama./fot.1/
Dominanta dzielnicy jest O'tera, chinski glowny chram /fot 2,3,4,5/ a turystow przyciagaja niesamowite ilosci restauracji, knajp i knajpek
fot.6,7,8/, dla "niegramotnych" czyli nie znajacych kanji /chinskich znakow/ sa w witrynach wystawione plastykowe dania, bardzo wiernie nasladujace prawdziwe potrawy. Wystarczy wyjsc z kelnerem przed lokal i palcem pokazac co chcemy miec na talerzu /fot.9/.
Warto wiedziec ze w kazdej restauracji w Japonii, nawet tej najnizszej kategorii, dostaje kazdy klient goracy, mokry reczniczek w celu wytarcia rak a takze, od razu po zajeciu miejsca przy stole, goraca herbate w zimie a zimna wode z lodem - latem. Oczywiscie
bezplatnie. Zwyczajem jest podanie jakiegos firmowego deseru, nawet jak sie go nie zamawialo. Jest to prezent od firmy.
Wielkim powodzeniem ciesza sie bulki gotowane na parze, z roznymi rodzajami nadzienia, mieso, grzyby,warzywa, kasztany,
najlepsze sa te z czarnym, mielonym sezamem /fot.10/. Na koniec spacer uliczkami, nieraz tak waskimi, ze dwie osoby przejda obok siebie z trudnoscia.
Mari bardzo piekne zdjecia i pieknie opisane, czekam z niecierpliwoscia na dalsze Twoje recenzje i zdjecia.
Moze opowiesz swoje przygody w tym kraju? ;)
czytam i ogladam, ogladam i czytam i zazdraszczam :):):):)
Codzienne wejście na forum rozpoczynam od sprawdzenia czy aby Mari - nasza komentatorka nie zamieściła kolejnych ciekawych opowieści z tego egzotycznego (jak dla nas) kraju. Dziękuje Ci Mari i czekam na więcej
podepne sie pod ciebie bo dokladnie to samo chialam powiedziec
Uwielbiam Mari twoje relacje, a jeszcze jak troche poopowiadasz, to juz wogóle super :))))
Pomysł z tymi "sztucznymi daniami" - bardzo sensowny :) W dodatku wyglądają zawsze "świeżo" i zachęcają do spróbowania ;))))
A dbałość o zadowolenie klientów, nawet potencjalnych - kiedy my dojdziemy do takiej powszechnej kultury obsługi....
Zdjęcia jak zwykle świetne - nie moge sie oderwać od oglądania :))))))
Ale fajna podróż kulinarna. Powiedz ile to w złotych lub w euro jest te ok. 500 jenów - czy przeciętnego Polaka stać na stołowanie się "na mieście"
Ekkore, 100 jenow to 1 dolar amerykanski. /dokladnie 104 jeny za 1 USD/. "Na miescie" mozna zjesc zupe juz od 500 jenow, cos konkretniejszego /ryz z miesem czy ryz kari/ juz od 700-800 jenow. Popularne sa menu w porze obiadowej, za 1000-1500 jenow
mozna zjesc caly obiad. W tzw. "Kaitensushi", gdzie sushi krazy wokol stolow na pasach mozna zjesc 2 kawaleczki juz za 105 jenow,gosc sam sobie zdejmuje z ruchomego pasa talerzyk, zazwyczaj z 2 szt. sushi a na koniec ucztowania przychodzi pracownik restauracji, liczy talerzyki i wystawia rachunek,ktory sie placi w kasie przy wyjsciu z restauracji. W restauracjach tych zielona herbata
jest bezplatna, na kazdym stole jest pudelko z herbata /dobra!/ i kran z goraca woda. Nie wiem czy wszyscy wiedza, ze zielona herbata zaparza sie woda o temperaturze max.70 stopni, w goretszej wodzie zaparzona herbata jest gorzka i niesmaczna. W dowolnych ilosciach mozna tez konsumowac marynowany imbir, nieodlaczny przy sushi.
Jesli komus nie odpowiada asortyment krazacy na pasie, mozna zamowic /za pomoca komputera, umieszczonego nad stolem/ cos
innego i wtedy zamowione sushi przyjedzie na pasie na talerzyku z choragiewka z numerem stolu, ktory zamawial.
Niektora, drozsze sushi przyjezdzaja na dwoch talerzykach i wtedy wiadomo, ze cena jest podwojna. Mozna zamowic sushi "dziecinne", bez ostrego zielonego chrzanu, ktory nazywa sie "wasabi" i jest piekielnie ostry.
Dla amatorow sake jest spory wybor wiekszych i mniejszych butelek w ogolnie dostepnej lodowce, z ktorej kazdy sobie wybiera to, na co ma ochote. Cena zostaje dopisana do rachunku przy przeliczaniu talerzykow, ustawionych w piramidy na stolikach.
Podkreslam, ze to jest najtanszy sposob zjedzenia sushi a napiwkow nie daje sie nigdy i nikomu.
Muszę spróbować z herbatą - bez goryczy. Niby wiem, że zaparza się nie we wrzącej wodzie ,ale nigdy nie chce mi się czekać aż woda przestygnie, poza tym mogę zapomnieć o herbacie. I w sumie tą gorycz zielonoherbaciana lubię.
Kolorowo i bajecznie. Te uliczki wygladaja jak z innego swiata.
Wycieczka z Toba to sama przyjemnosc. Siedzac w domu czuje sie zapach orientu.
Mari, chyba Cię wyściskam za tę wycieczkę :-) Zrobiłaś mi ogromną przyjemność dzieląc się zdjęciami i opisem. Wszystko wydaje się być takie "bogate", dostojne i kolorowe. W głębi duszy mam nadzieję, że jeszcze będziesz miała ochotę podzielić się z nami swoimi doświadczeniami i refleksjami z odległego "świata". Dziękuję i pozdrawiam :-) Ps. Ale mi narobiłaś smaka na sushi... ech!
Smakosiu, prosze bardzo, sushi dla Ciebie.
Moze raczej sashimi?
Albo kolacja w japonskiej rodzinie?
A moze wszystkiego po troche?
Rzuca sie cos w oczy? No pewno, pizza! Dzieci nie darowaly, pizza musiala byc!
Już się tam przysiadłam oczami wyobraźni :-) Ale mi narobiłaś "smaka". Oj Ty Ty!!! :-)