To w "najpierwszej linii" zależy od indywidualnego smaku, a głównie od tradycji i przyzwyczajeń wyniesionych z domu. Co smakuje komuś innemu, wcale nie musi na mne wywierać pozytywnego wrażenia.
Z rzeczowego punktu widzenia cała tajemnica mieści się w sztuce ich hodowania. Czym były karmione i w jakiej wodzie przebywały przez ostatnie tygodnie przed tym, zanim trafiły do handlu. Ważne jest aby karpiom w stawie dostarczono nieco gimnastyki. Inaczej będą się pasły jach świnki w chlewiku. Mądrzy hodowcy wpuszczają do tej smej wody parę szczupaków, które zmuszaja grubasy do ruchu. I to jest cała tajemnica smaku. Nie upasiony karp z czystej wody. Mniejsza o jego wagę! Karp ma dużo drobnych ości międzymięśniowych. Dlatego im mniejsza jest sztuka, tym bardziej są one dokuczliwe! Kiedyś miałem okazję jeść karpia, który ważył 22 kg. Był świetnie zrobiony i na talerzu bardziej przypominał kawałek wieprzowiny niż rybę. Poprawny surowiec musi być dobry, jednak pod warunkiem, że dalsza obróbka w domu nie zostanie skopana. Dlatego nie należy zwalać ewentualnych braków zadowolenia smakowego na wielkość sztuki. Karma + ruch i jakość wody - to są czynniki decydujące.
Jak można dopomóc smakowi? Po pierwsze kupować u zaufanego źródła. Jesli nie wiem skąd pochodzi ryba, należy ją przetrzymać w wannie (broń Boże w chlorowanej wodzie) przez kilka dni, i kąpać się z sąsiadką. Po sfiletowaniu, ponacinać mięso bardzo ostrym i dużym nożem, tnąc po stronie mięsa, od grzbietu w kierunku brzucha, co 2 - 3 mm. W czasie nacinania będzie wyraźnie słychać chrzęst przecinanych drobnych ości. Usunąć się ich nie da, ale w ten sposób staną się nie groźne dla jedzących. Uważać aby nie przeciąć skóry! Tak sprawione filety obficie skropić sokiem z cytryny i szczelnie pokryć cienkimi krążkami cebuli. Pod przykryciem wstawić na noc do lodówki. Wprawdzie cebula pozostawi po sobie nieco swego zapaszku, ale za to wyciągnie z ryby ewentualny fetorek mułu. Zawsze cebula jest mi milsza od błotka! Kwas soku z cytryny przez noc zmiękczy pocięte drobne ości. Później postępować jak ze sznyclem wiedeńskim. Posolić, obtoczyć w mące z posiekaną zieloną pietruszką, w jajku, w tartej bułce i powoli smażyć w głębokim tłuszczu (mieszanka oliwy i masła)
Oponuję co do dużej ilości ości i co do zabijania naturalnego zapachu karpia cebulą. Karp jest jedną z ryb, która ma mało ości. Znajdują się one w okolicy grzbietowej. Łatwo je zlokalizować po upieczeniu i nie ma z ich usunięciem większego problemu. Co do zapachu. Ryby kupuję zawsze ze sprawdzonego źródła i nie mają żadnego niepożądanego zapachu. Gdyby takowy się jednak pojawił, to po usmażeniu ryby te lądują w zalewie octowej na kilka dni. Inaczej są dla mnie niezjadliwe.
Zgadzam sie w 100% , do niedawna mieszkalam ponad 20 lat w regionie slynacym ze stawow i hodowli glownie Karpi. Nam polecano zawsze Karpia o wadze miedzy 1,5-2,5 kg. Zamawialismy karpia u producenta Nigdy nie smierdial mulem. Byl smaczny sam w sobie choc ja a karpiem nie przepada Ne mielismy tez szczegolnego problemu z oscmi. Smazylam tak jak radzi Lubczyk.
Użytkownik RN napisał w wiadomości: > Zgodzę się z Tobą w 98% Oponuję co do dużej ilości ości i co do > zabijania naturalnego zapachu karpia cebulą. Karp jest jedną z ryb, > która ma mało ości. Znajdują się one w okolicy grzbietowej. Łatwo > je zlokalizować po upieczeniu i nie ma z ich usunięciem większego > problemu.Co do zapachu. Ryby kupuję zawsze ze sprawdzonego źródła i > nie mają żadnego niepożądanego zapachu. Gdyby takowy się jednak pojawił, > to po usmażeniu ryby te lądują w zalewie octowej na kilka dni. Inaczej są > dla mnie niezjadliwe. Pozdrawiam :)
Co do faktycznej ilości ości w karpiu, odwołaj się proszę do pacjentów pogotowia ratunkowego, którzy właśnie czymś takim zadławili się niemal na amen. Jasne, że leszcz, karaś, krąp i brzana mają ich jeszcze wiecej, ale te ryby nie występują się tak masowo na naszych stołach jak karp.
Forum
Najnowsze przepisy
Ostatnie artykuły
Najnowsze galerie
Najnowsze filmy
Ostatnio na forum
Ostatnie komentarze
Tagi
To w "najpierwszej linii" zależy od indywidualnego smaku, a głównie od tradycji i przyzwyczajeń wyniesionych z domu.
Co smakuje komuś innemu, wcale nie musi na mne wywierać pozytywnego wrażenia.
Z rzeczowego punktu widzenia cała tajemnica mieści się w sztuce ich hodowania. Czym były karmione i w jakiej wodzie przebywały przez ostatnie tygodnie przed tym, zanim trafiły do handlu. Ważne jest aby karpiom w stawie dostarczono nieco gimnastyki. Inaczej będą się pasły jach świnki w chlewiku. Mądrzy hodowcy wpuszczają do tej smej wody parę szczupaków, które zmuszaja grubasy do ruchu.
I to jest cała tajemnica smaku. Nie upasiony karp z czystej wody. Mniejsza o jego wagę! Karp ma dużo drobnych ości międzymięśniowych. Dlatego im mniejsza jest sztuka, tym bardziej są one dokuczliwe! Kiedyś miałem okazję jeść karpia, który ważył 22 kg. Był świetnie zrobiony i na talerzu bardziej przypominał kawałek wieprzowiny niż rybę.
Poprawny surowiec musi być dobry, jednak pod warunkiem, że dalsza obróbka w domu nie zostanie skopana.
Dlatego nie należy zwalać ewentualnych braków zadowolenia smakowego na wielkość sztuki. Karma + ruch i jakość wody - to są czynniki decydujące.
Jak można dopomóc smakowi?
Po pierwsze kupować u zaufanego źródła.
Jesli nie wiem skąd pochodzi ryba, należy ją przetrzymać w wannie (broń Boże w chlorowanej wodzie) przez kilka dni, i kąpać się z sąsiadką.
Po sfiletowaniu, ponacinać mięso bardzo ostrym i dużym nożem, tnąc po stronie mięsa, od grzbietu w kierunku brzucha, co 2 - 3 mm.
W czasie nacinania będzie wyraźnie słychać chrzęst przecinanych drobnych ości. Usunąć się ich nie da, ale w ten sposób staną się nie groźne dla jedzących. Uważać aby nie przeciąć skóry!
Tak sprawione filety obficie skropić sokiem z cytryny i szczelnie pokryć cienkimi krążkami cebuli. Pod przykryciem wstawić na noc do lodówki.
Wprawdzie cebula pozostawi po sobie nieco swego zapaszku, ale za to wyciągnie z ryby ewentualny fetorek mułu. Zawsze cebula jest mi milsza od błotka!
Kwas soku z cytryny przez noc zmiękczy pocięte drobne ości.
Później postępować jak ze sznyclem wiedeńskim.
Posolić, obtoczyć w mące z posiekaną zieloną pietruszką, w jajku, w tartej bułce i powoli smażyć w głębokim tłuszczu (mieszanka oliwy i masła)
Wesołych Świąt
Zgodzę się z Tobą w 98%
Oponuję co do dużej ilości ości i co do zabijania naturalnego zapachu karpia cebulą. Karp jest jedną z ryb, która ma mało ości. Znajdują się one w okolicy grzbietowej. Łatwo je zlokalizować po upieczeniu i nie ma z ich usunięciem większego problemu.
Co do zapachu. Ryby kupuję zawsze ze sprawdzonego źródła i nie mają żadnego niepożądanego zapachu. Gdyby takowy się jednak pojawił, to po usmażeniu ryby te lądują w zalewie octowej na kilka dni. Inaczej są dla mnie niezjadliwe.
Pozdrawiam :)
Zgadzam sie w 100% , do niedawna mieszkalam ponad 20 lat w regionie slynacym ze stawow i hodowli glownie Karpi. Nam polecano zawsze Karpia o wadze miedzy 1,5-2,5 kg. Zamawialismy karpia u producenta Nigdy nie smierdial mulem. Byl smaczny sam w sobie choc ja a karpiem nie przepada Ne mielismy tez szczegolnego problemu z oscmi. Smazylam tak jak radzi Lubczyk.
Użytkownik RN napisał w wiadomości:
> Zgodzę się z Tobą w 98% Oponuję co do dużej ilości ości i co do
> zabijania naturalnego zapachu karpia cebulą. Karp jest jedną z ryb,
> która ma mało ości. Znajdują się one w okolicy grzbietowej. Łatwo
> je zlokalizować po upieczeniu i nie ma z ich usunięciem większego
> problemu.Co do zapachu. Ryby kupuję zawsze ze sprawdzonego źródła i
> nie mają żadnego niepożądanego zapachu. Gdyby takowy się jednak pojawił,
> to po usmażeniu ryby te lądują w zalewie octowej na kilka dni. Inaczej są
> dla mnie niezjadliwe. Pozdrawiam :)
Co do faktycznej ilości ości w karpiu, odwołaj się proszę do pacjentów pogotowia ratunkowego, którzy właśnie czymś takim zadławili się niemal na amen.
Jasne, że leszcz, karaś, krąp i brzana mają ich jeszcze wiecej, ale te ryby nie występują się tak masowo na naszych stołach jak karp.
A tam zaraz odwoływać się do pacjentów pogotowia. Przecież wiesz, że jak ktoś ma pecha to i w drewnianym kościele cegła mu na głowę może spaść.
Ja też skrapiam cytryną i przekładam dzwonki dużą ilością cebuli ale najpierw oczywiście je przyprawiam przyprawą do ryb i pieprzem cytrynowym.
Aby usunąć zapaszek mułu trzeba karpia na kilka dni wpuścić do wanny z wodą. Ale trzeba samemu go potem ukatrupić.
Hehe albo mieć moje szczęście i z paluszka rybnego óść u laryngologa wyciągać