Rozmowy wolne i frywolne

Witam,
jestem nowa na tym forum a korzystając z okazji chciałabym zasięgnąć Waszych opinii.
Niektórzy podczas jedzenia rozmawiają, inni oglądają tv a jeszcze inni czytają.
Otóż, kilka dni temu skończyłam czytać książkę "Czarna Samica Kruka: Lot Nad Krawędzią Świadomości".
Książka jest bardzo pasjonująca (polecam szczególnie miłośnikom thrillerów psychologicznych), i po jej przeczytaniu bardzo ciekawi mnie jedna rzecz.
Jak myślicie, czy to co nazywamy opętaniem możemy rozpatrywać tylko w kategorii wiary w takie rzeczy, siły nadprzyrodzone, czy też jakiejś choroby psychicznej? Wierzycie w takie rzeczy? Mieliście jakieś własne doświadczenia z czymś paranormalnym?
Autor to jakoś tak niesamowicie przedstawił, że te pytanie chodzi za mną już od jakiegoś czasu.
Pozdrawiam,
Dagmara.

Czytam, aczkolwiek nie tak ambitne dzieła. Ostatnio "Papugi z placu D'Arezzo"

Przy jedzeniu to nie czytam, szkoda mi książki którą niechcący ja lub dzieci mogłyby mi pobrudzić. Ale w każdej innej wolnej chwili sięgam po książkę. W tej chwili czytam "Skrzywdzona", książka o dziecku z trudną przeszłością i uczącym się na nowo żyć w nowej rodzinie zastępczej. Książka niestety na faktach.
Ta o której piszesz, czytając w necie opis zainteresowała mnie, gdy przeczytam te które mam w domu, zakupię tą i się wypowiem :)

Przy obiedzie i kolacji nie czytam, przy śniadaniu tak - WŻ . Tak w ogóle to czytam dość dużo, a ostatnio<wczoraj> przeczytałam opowiastki dwojga zakonników o życiu w klasztorze i popłakałam się ze śmiechu. Lepsze niż niejedna komedia, bo można się odstresować, a przy okazji dowiedzieć jak żyje się za murami klasztorów. Polecam.

Oł je " Czarna samica kruka " . Trudno chyba o durniejszy tytuł ... Tak samo jak o reklamę " dzieła " na portalu kulinarnym . Hehe " czytacie przy obiedzie o opętaniu " :) . Jasne , na trawienie jak znalazł ;) .

Ponad 90% tzw. " opętań " , nawet w KK uznawanych jest za chorobę psychiczną . Ze szczególnym uwzględnieniem " nawet w KK " ;) .
Smacznego !

Nie czytam przy jedzeniu.
Jeśli chodzi o opętania to nie wiem gdzie jest granica miedzy opętaniem, a chorobą psychiczną

Fakt, lepiej nie czytać przy jedzeniu, zwłaszcza horrorów - odbierają apetyt, a wtedy choroba gotowa - anemia, anoreksja czy bulimia.

Co do opętania, to znam je tylko z filmów: starego "Egzorcysty" lub nowszego "Constantina".
Nie wiem czy jest formą choroby psychicznej, odwracalnej (po odprawieniu egzorcyzmów i sowitym opłaceniu egzorcysty, które jest warunkiem koniecznym, a nie zawsze wystarczającym).
Czy to jedynie okresowe zaburzenie, otumanienie np. po przykrym zdarzeniu losowym, którym niewątpliwie jest spotkanie 'diabła' (w ludzkiej skórze), a takich nie brakuje. (to akurat milutki wampirek, ale z tej samej 'branży').

A schizofrenia - też jedynie film przychodzi mi na myśl: "Piękny umysł". Polecam, zwłaszcza zdrowym na umyśle ...

Kiedyś nie wyobrażałam sobie jedzenia bez czytadała (gazeta , książka) .. wyrosłam z tego. Nie lubię tylko jedzenia w ciszy .. niech gra muzyka, krople deszczu pukają w okno,wyje wiatr lub ... mąż ze mną rozmawia ale niech ''ktoś lub coś'' towarzyszy mi .

Przy jedzeniu nigdy nie czytam. Tak mnie wychowano . Jest na to czas i miejsce. A czytam dużo.
Co do pytania, to odbieram to jako reklamę .

Nie czytam w czasie jedzenia, za to jem w czasie czytania. Glownie pokrojone warzywa. Wlasnie koncze "I am Pilgrim" (Terry Hayes) i juz za ta ksiazka tesknie. :)

Nigdy nie widziałam nikogo opętanego, za to kilku zdrowo p*********tych owszem.

Zalogowałaś się tylko po to na portalu kulinarnym??? Chyba nie te klimaty....