papryka pieczona Ewy Wachowicz

Blachę piekarnikową wykładam aluminiową folią . Następnie układam na niej paprykę i piekę, aż skórka zacznie lekko czernieć – w 200 st. C wystarczy ok. 20 minut. Upieczoną wyjmuję z pieca i wkładam na kilka minut do żaroodpornego worka, by się zaparzyła. Gdy lekko przestygnie i nie parzy już w palce, ściągam z niej skórkę i usuwam gniazda nasienne.
Tak spreparowaną kroję w dwucentymetrowe paseczki, którymi wykładam dno płaskiego naczynia. Na paprykę wyciskam ząbek czosnku i równomiernie go rozprowadzam. Przyprawiam solą, pieprzem i suszonym rozmarynem, po czym zalewam 2–3 łyżkami oliwy. Podobnie układam drugą warstwę papryki i powtarzam czynności z czosnkiem, solą, pieprzem, rozmarynem i oliwą. Taka kolejność jest bardzo ważna, gdyż pieczona papryka ma w sobie dużo słodyczy, którą balansuje ostrość czosnku. Sól natomiast szybko rozpuszcza się na wilgotnych paskach warzywa, w oliwie już nie. Analogicznie postępuję do wyczerpania paprykowych zapasów, następnie szczelnie przykrywam i wkładam do lodówki.
Na drugi dzień wszystkie smaki i aromaty są już połączone w apetyczną całość, więc paprykę można podawać. Najsmaczniejsza jest po podgrzaniu w mikrofalówce. Przygotowana wedle powyższego przepisu bardzo dobrze znosi pobyt w chłodziarce, gdzie bez uszczerbku dla świeżości może przebywać nawet kilka dni. Jeśli chcę cieszyć się rozmarynową papryką również w zimowe wieczory, przekładam ją do słoika, zalewam oliwą i pasteryzuję.