ArtykułyDrogie Panie wcale nie nie zwariowałam i nie przesadzam. Po pierwsze pracuję i nie mam szans na urlop przed świętami, po drugie nie chcę w czasie świąt myśleć "o Boże jaka jestem zmęczona", "chciałabym sie wreszcie wyspać", "kiedy ci goście wreszcie pójdą"," wyglądam okropnie..." itp., a po trzecie, wiele lat temu obiecałam sobie, że nigdy już nie pozwolę na to, żeby do świątecznego stołu siadać w nerwach, po domowej sprzeczce, tylko dlatego, że jestem przemęczona, nie mogę ze wszystkim zdążyć, rodzinka bardziej przeszkadza niż pomaga, a na dodatek koncertowo spaprałam jakieś danie. Założę się,że wiele z Was zna to aż za dobrze.
Jest październik, jeszcze nie ogarnął mnie świateczny amok, a więc pomału, spokojnie i bez stresu zaczynam świąteczne przygotowania. Początkiem jest... pażdziernikowa wypłata: przy okazji normalnych zakupów i szperając po internetowych sklepach staram się myśleć o upominkach, szczególnie tych drobnych, które z zasady mają być niedrogie. Tuż przed świętami nie ma co liczyć na naprawdę fajne drobiazgi za nieduże pieniądze, poza tym poczta działa jeszcze normalnie, więc jeśli kupuję coś w sieci to mam pewność, że przesyłka dotrze na czas. Niby wszyscy to wiemy, ale...
Z końcem miesiąca zaczynam już bardzo serio robić niektóre zakupy: głównie zapasy bakalii, maku, proszku do pieczenia i tego typu rzeczy, które spokojnie poleżą, aż przyjdzie "ich czas" , a o których często się zapomina i w ostatniej chwili trzeba biegać do sklepu, wtedy kiedy właśnie na zakupy nie ma czasu, a kolejki... W wielu firmach otrzymuje się świąteczne talony i często, gdzieś w początkach grudnia, przeznaczane są one na takie "drodne zakupy". A w sklepach już tłok, świąteczne dekoracje kłują w oczy, więc pakujemy do koszy kolejne pudło bombek, stroiki, które w domu wcale nie są juz ani piękne, ani eleganckie, rekalmowane "gotowce" i półprodukty, które nie są ani tak pyszne, ani tanie, a i czasu wymagają niewiele mniej niż "na piechotę" przyrządzona potrawa. W domu okazuje się że talony się skończyły, brakuje kilku produktów z listy tych "niezbędnych"... Może lepiej talon przeznaczyć na konkretny zakup lub "dofinansowanie" czegoś, a świąteczne dekoracje w marketach podziwiać nie mając w głowie lub na kartce trzykilometrowej listy zakupów? Mnie czasem wychodzi (czasem, ale się staram) i zawsze z korzyścią dla budżetu i stanu moich nerwów.
Przede wszystkim ok 1 listopada (ja mam wszystkie groby "na miejscu", więć nie podróżuję w tym okresie) nastawiam ciasto na piernik 6-cio tygodniowy. Ten czas mija ok. połowy grudnia i wtedy upiekę piernikowe blaty i pierniczki (robię je z tego samego ciasta), zapakuję w folię i pozwolę pięknie zmięknąć. Kilka dni później będzie jeszcze dość czasu na przełożenie pierników, lukrowanie, dekorowanie. W tym czasie staram się też zaopatrzyć w mięso na pasztet. Kupuję większą porcję, gotuję, kręcę przez maszynkę, przyprawiam i pakuję do jednorazowych małych foremek, które w foliowych woreczkach lądują w zamrażalniku i czekją na święta, lub inną okazję, kiedy taki pasztecik trzeba już tylko lekko rozmrozić i upiec, bez angażowania czasu na zakupy, gotowanie i... sprzątanie po całej tej zabawie. Pasztetowy zapas przydaje sie też po świętach, kiedy w sklepach remanenty, masarnie nie pracują i można kupić tylko średniej urody kawalki zafoliowanej wędliny. Zawsze przygotowuję jakieś 6-8 foremek, więc mam pole manewru w razie większej ilości gości lub jak już pisałam wcześniej - poświąteczną rezerwę. Tak, tak, wiem: najlepszy świeży, ale i tak normalnie piecze się pasztet kilka dni, przed świętami, a jeśli wyjdzie więcej to zamraża po upieczeniu. Testowalam ten sposób i nie polecam. Ale wracajmy do świąt. Najczęściej przy okazji 11 listopada trafia się jakiś wolny dzień i wtedy robię sobie pierogowy weekend. Przyrządzam farsze , lepię, gotuję i zamrażam w opisanych! woreczkach. Znów wykorzystuję sytuację i robię sporą ilość uszek z mięsem (jak nie będzie czasu, chęci lub pomysłu to z czerwonym barszczykiem będą świetną świąteczną zupką lub zostaną "zapasem" na jakiś inny, zwariowany, zalatany dzień), pierogi z grzybami, z grzybami i kapustą - te na wigilię, a jak jestem w formie, to jeszcze inne, bo przydadzą sie na przedświąteczne "zalatanie", kiedy późno wracam z zakupów, kiedy sprzątanie, same wiecie jak jest przed świętami.
W listopadzie wypatruję też ładnych kawałków mięsa. Raczej nie kupuję na święta gotowej wędliny, bo i tak wszyscy najchętniej zjadają domowe pieczenie i pasztety. Jak trafi się coś ładnego to kupuję. Jak większość gospodyń, z tym że ja nie pakuję takiego mięsa od razu do zamrażalnika. Nie chcę przed Wigilią kolejnego bałaganu - bo mięso trzeba rozmrozić, zamarynować (a w lodówce już mało miejsca) i dopiero upiec. Więc od razu myję i przyprawiam mięsko, obwiązuję sznurkiem, a zamrażam następnego dnia, jak się "przegryzie". Dzięki temu w połowie grudnia nie biegam po sklepach za chudym boczkiem czy karczkiem, nie upycham w lodówce produktów jeden na drugi a potem nie myślę że właściwie przedałoby się ją umyć i nie martwię się, że ser na sernik przejdzie aromatem czosnku. Zdarzało mi się nie raz wyjąć zamrożone mięsa w przedwigilijny wieczór, a w Wigilię raniutko upiec w fioliowych rękawach zanim jeszcze wszyscy wstali. I ZERO sprzatania i mycia! Jeśli planuję podać w Święta flaki, to też kupuję wcześniej i gotuję, a potem zamrażam. Dziki temu nie funduję sobie w wysprzątanym i pachnącym domu zapachu gotujących się flaków i oszczędzam ładnych parę godzin. Zostaje już tylko włożenie gotowych flaczków do rosołku, przyprawy i... po balu. Staram się również choć o odrobinę skrócić czas przygotowywania światecznych drugich dań, i jeśli będzie pieczeń to mięsko przygotowuję jak wyżej, jeśli bitki, lub jakieś pokombinowane kotlety - to mięso przed zamrożeniem kroję w plastry, ew. rozbijam i przekładam folią każdy plaster. Naprawdę polecam, to niewiele więcej pracy, a potem... każde pól godzinki mniej przy garach to dodatkowe pół godzinki na odpoczynek, fryzjera, czy po prostu sanki z dziećmi.
Jakieś 10-14 dni przed świętami gotuję bigos, gorący pakuję do słoi, studzę i do lodówki lub spiżarki (jak mrożna zima). Kiedyś gotowałam kilka dni przed świetami i jak był mróz to stał na balkonie lub w ganku i... zamarzał, a jak było niezbyt mrożno - to trzeba go było, na wszelki wypadek,codziennie zagotować, bo w lodówce już pełno i nie ma gdzie upchnąć wielkiego gara. A jak bigos "nie poszedł", to zostawał już taki "przegotowany, wręcz zmacerowany, i często albo od razu lądował w śmieciach, albo był zamrażany (bo szkoda), a w śmieciach lądował później. Od dwóch lat (dzięki Grażynko za pomysł) robię do słoików. Podgrzewam porcję, którą się zje, a jak trzeba, to można komuś dać "na drogę". Taki bigos, bez pasteryzowania, spokojnie wytrzymuje w lodówce do Nowego Roku, a jak się zapasteryzuje, to oczywiście jeszcz dłużej, a smakuje naprawdę jak po ugotowaniu.
A gdy Święta już za chwilę, nie martwię się, że nijak nie mogę kupić ładnego kawałka schabu, bo czeka sobie spokojnie na pieczenie, prezenty kupione, mój święty spokój udziela sie rodzince i wszsyscy chętniej angażują się w ostatnie porządki, kiedy z bardziej praco- i czasochłonnych rzeczy zostało już tylko pieczenie ciast, spokojnie opracowuję końcowa strategię - terminarz pieczenia zamrożnych mięs, serników i makowców i... nawet jest jeszcze czas na odpoczynek, paznocie i co tam kto lubi. Bo Święta są do lubienia wlaśnie, a nie do tyrania po nocach.
P.S. Wiem, że wszystkie Panie Domu mają jakieś własne sposoby na to, żeby było łatwiej, szybciej, a jednocześnie swojsko, "po domowemu". Może powstanie "ŚWIATECZNY UŁATWIACZ ŻYCIA", który pozwoli przetrwać ten piękny, ale jakże wyczerujący czas?
POZDRAWIAM WSZYSTKICH "WIELKOŻARCIUCHÓW"
ewiś
Najnowsze przepisy
Ostatnie artykuły
Najnowsze galerie
Najnowsze filmy
Ostatnio na forum
Ostatnie komentarze
Tagi