Bzik francuski

Przepis powstał z dwóch podowów... a może trzech?  Miałam ochotę na jajecznicę.  W ramach pieczywa miałam tylko bardzo suchą kajzerkę (a jak tu jeść jajecznicę nie zagryzając sobie jej świeżym pieczywem?), tost francuski odpadał z tak nędznej kajzerki... a tosty uwielbiam od czasu do czasu.  Powstało ni pies ni wydra, bardzo zresztą smaczne.   Od razu otrzymało nazwę własną, i taką teraz będzie miało "bzik".

Bułkę pokroić w większą kostkę ostrym dużym nożem (żeby się możliwie najmniej kruszyła).  W rondelku lub większej miseczce rozbełtać jaja z mlekiem, doprawić cukrem i cynamonem.  W tym czasie rozgrzać na patelni masło.  Pokrojone pieczywo wrzucić do jaj i dokładnie wymieszać, aż nasiąknie i nieco zmięknie.  Wylać wszystko na patelnię, tak by raczej zostało "w kupie" - ale każdy kawałek dotykał patelni.  Chodzi o to, by jaja zesmażyły kawałki pieczywa razem.  Zmniejszamy gaz i smażymy na średnim ogniu (lub mocy) aż do zezłocenia.  Bardzo ostrożnie przewracamy wszystko na drugą stronę (można pomóc sobie dwoma łyżkami cedzakowymi lub łyżką i szpatułką, jeśli ktoś umie, może przerzucić...ja nie umiem, niestety).  Smażymy do złotego koloru z drugiej strony.

Usmażony bzik zsuwamy na talerz.  Jemy ze śmietaną, jogurtem, owocami świeżymi, konfiturami lub  cukrem pudrem. 

Uwagi:
Rozmiar bzika z niniejszego przepisu wystarczy na 1 dosrosłą osobę lub dwoje dzieci, pod warunkiem, że nie są aktywnymi dorastającymi chłopcami ;)