Nazwa: Kożlarz pomarańczowy (Leccinum versipelle), krawiec, pomarańczówka
Występowanie: Rośnie dość pospolicie w lasach różnego typu od lata do jesieni. Związany z mikoryzą z brzozą, rośnie wyłącznie w jej pobliżu.
Wygląd: Kapelusz o średnicy od 4 do 20 cm. Pomarańczowy, pomarańczowobrązowy lub ceglastopomarańczowy w kolorze. Kapelusze młodych egzemplarzy są wypukłe, starsze poduszkowate. W dotyku delikatnie zamszowate. U młodych owocników skórka wystaje delikatnie za brzeg.
Pory niedojrzałych egzemplarzy mają jasny szarawy kolor z oliwkowym odcieniem, z wiekiem stają się szare, a nawet ciemnoszare. Rurki są bladoszare do oliwkoszarych, wycięte przy trzonie.
Trzon ma białą lub szarawą i jest pokryty drobnymi czarnymi łuseczkami, które z wiekiem brązowieją. Trzon delikatnie zwęża się u góry.
Miąższ szczególnie u młodych egzemplarzy jest twardy, biały. W miejscu przecięcia przebarwia się różowofioletowo, potem ciemnieje. W podstawie trzonu po przecięciu nabiera barwy niebieskozielonkawej, podobnie przebarwia się uszkodzona powierzchnia trzonu.
Zastosowanie: Dopuszczony do obrotu handlowego na terenie Polski. Smak koźlarza pomarańczowego jest bardzo słaby, zapach ledwo wyczuwalny.
Warto wiedzieć: Przez początkujących grzybiarzy mylony z innym jadalnym urodziwym gatunkiem koźlarza czerwonego (kraśniaka, osiczaka), który wchodzi w mikoryzę wyłącznie z topolą osiką.
warto przeczytać
Z Wużetowego atlasu grzybów:
A na grzyby zabierz jajko na twardo i bułkę z masłem
Grzybowe ABC - bezpieczne i kulturalne zbieranie grzybów
Idzie jesień, koszyk grzybów z sobą niesie
Borowik szlachetny (prawdziwek)
Maślak zwyczajny (maślak sosnowy, ślimak, pępek)